พระพรหม

พระพรหม คือ มหาเทพผู้ยิ่งใหญ่หนึ่งในสามตรีมูรติ ทรงรับฟังคำอธิษฐานของผู้ศรัทธาเสมอ ผู้บูชา พระพรหมและทำความดีจะได้รับการบันดาลพร ให้สมหวัง พระองค์ทรงเป็นผู้สร้าง ผู้ลิขิตความเป็น ไปของทุกสรรพสิ่ง เป็นผู้กำหนดชะตาชีวิตของ มนุษย์ทุกคน พระพรหม มีพระนามหลากหลาย เช่น พระพรหมมา พระพรหมา พระพรหมธาดา ท้าวมหาพรหม ปชาบดี อาทิกวี อาตมภู โลกาธิปดี ฯลฯ

พระองค์ทรงโปรดความเงียบสงบ ไม่วุ่นวาย มีพระทัย อ่อนโยน รักสรรพชีวิตที่พระองค์สร้างมาเสมอ เมื่อผู้ศรัทธา ต้องการสักการะ พระพรหมก็โปรดการจัดการอย่างเรียบง่ายมี ความตั้งใจแต่ไม่ใหญ่โตวุ่นวาย พระพรหมเป็นผู้คุ้มครองคนดีและลงโทษผู้กระทำบาป ผู้มีกิเลสตัณหาจะถูกพระพรหมลิขิตให้ชีวิตมีแต่ความลำบาก ยากเข็ญ ผู้มีจิตใจเอื้ออารีย์ต่อผู้อื่น พระพรหมจะบันดาลให้มี ความสุขและสมบูรณ์ในชีวิต การเสียสละต่อส่วนรวมคือการ ถวายความจงรักภักดีต่อพระพรหม พระพรหมจะบันดาลพร ให้ผู้เสียสละนั้นมีแต่ความสุขตลอดกาล กำเนิดของพระพรหมมีมากมายหลายคัมภีร์ซึ่งแต่ ละคัมภีร์แตกต่างกัน…

คัมภีร์ปุราณะของพราหมณ์ฝ่ายพระวิษณุเป็นใหญ่ (ไวษณพนิกาย) กล่าวไว้ว่า พระพรหมถือกำเนิดในดอกบัว ซึ่ง ดอกบัวนี้ผุดขึ้นมาจากพระนาภี (สะดือ ของพระวิษณุ เพราะ พระวิษณุต้องการสร้างโลกจึงได้สร้างพระพรหมขึ้น คัมภีร์ปุราณะของพราหมณ์ฝ่ายพระศิวะเป็นใหญ่ (ใศวะนิกาย) กล่าวไว้ว่า พระพรหมใช้พระหัตถ์ข้างหนึ่งลูก พระหัตถ์อีกข้างหนึ่ง บังเกิดแสงขึ้นมาในพระหัตถ์ พระพรหม ก็ออกมาจากแสงนั้นเอง ด้วยเหตุผลที่พระศิวะต้องการสร้างโลก จึงให้กำเนิดพระพรหมขึ้นมาเพื่อภารกิจนี้

คัมภีร์ปุราณะของฝ่ายพระพรหม บันทึกไว้ว่า พระ พรหมเกิดขึ้นมาเองโดยไม่มีสิ่งใดมาก่อน แท้จริงแล้วพระองค์ไม่มีจุดกำเนิด คือ มีอยู่ตั้งแต่เริ่มต้นของจักรวาลแล้ว เรียก สภาวะของพระพรหมนี้ว่า อาปวะ เมื่อพระพรหมประสงค์จะ สร้างสิ่งต่างๆ จึงได้แบ่งตัวเองออกเป็น ๒ ภาค ภาคหนึ่งคือ เพศชาย ภาคหนึ่งคือเพศหญิง (พระแม่สรัสวดี) ร่วมมือกัน สร้างเทพองค์อื่นๆ เทวดา มนุษย์ สัตว์ และพืชพรรณทั้งหลาย ในโลก